blow 2 Anlamı, Karşılığı

# A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z

İngilizce - Türkçe

blow 2
f. (blew, --n) 1. esmek. 2. üflemek. 3. uçurmak; uçmak: The wind has blown off the chimney cowl. Rüzgâr bacanın külahını uçurdu. 4. solumak. 5. k. dili (parayı) savurmak; (paranın hepsini) harcamak. 6. k. dili (fırsatı) kaçırmak.